ZHR

A więc przybyły . Na razie osiem ale som .
Około godziny dziesiątej jako pierwsza zawitała harcerka pod tytułem mąż Si z bagażami. Na pytanie Hetmana gdzie te dziewoje i czy trafią , Pan D stwierdził że to przecież harcerki i sobie poradzą . Od płotu posiadłości Państwa S na hol miała je zabrać Si i być ruchomym GPS. Udało się. Tuż po mojej kąpieli ( ledwie zdążyłem się ubrać ) puk puk – Si !
- Sal , jesteśmy.
Wyjrzałem z za rogu i moim oczom ukazał się widok kilku zdezorientowanych dziewczyn i troszkę zmarzniętych ( - 13  ) .
Wpuściłem ptaszyny do domu i najrozsądniejsze co może być to herbatka.
W między czasie chyba udało mi się zapamiętać wszystkie imiona . CHYBA !!!.
Około południa dzielne harcerki uzbrojone w narty i w kijki ( o dziwo jedna para kijek została ) , wyruszyły w kierunku alej lipowej.
Wróciły bez strat. Po południu zapoznałem je z moimi dziewczynkami . Tłumie harcerki zostały otoczone. Nasze koniki nie widziały jeszcze na raz tyle dziewczyn . Ja też , oprócz imprez rzecz jasna .A teraz…. Teraz czuje się nie potrzebna . Wszystko robią same. Gotują , sprzątają i nawet zostałem zmuszony do wyrzucenia śmieci.